Previous Next Play Pause
1 2 3 4 5

W sobotę, 7 września br., w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Byłych Więźniów Politycznych PRL w Warszawie odbyła się uroczysta prezentacja znaczka pocztowego emisji „40. rocznica utworzenia Konfederacji Polski Niepodległej”.

 

Uroczystość rozpoczęła ceremonia złożenia kwiatów przed ścianą straceń byłego aresztu śledczego Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej. Następnie, w siedzibie Muzeum, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk wraz z prezesem Poczty Polskiej S.A. Przemysławem Sypniewskim i prezesem Instytutu Historycznego NN im. Andrzeja Ostoja-Owsianego Andrzejem Chyłką zaprezentowali okolicznościowy znaczek wydany z okazji 40. rocznicy utworzenia KPN. Prezentację znaczka poprzedziły okolicznościowe przemówienia. Głos zabrał dyrektor Muzeum Jacek Pawłowicz oraz prezes Poczty Polskiej Przemysław Sypniewski, zaś list od marszałek Sejmu RP Elżbiety Witek odczytała poseł Ewa Tomaszewska.

 

W uznaniu zasług w działalności na rzecz wolnej i suwerennej Ojczyzny szef UdSKiOR odznaczył wyróżniających się działaczy Konfederacji Polski Niepodległej i osoby związane ze środowiskiem KPN medalami „Pro Bono Poloniae” i „Pro Patria”.

 

Konfederacja Polski Niepodległej była pierwszą odpowiedzią na te wielkie słowa, które padły na obecnym placu Józefa Piłsudskiego w czerwcu 1979 r., wypowiedziane przez Ojca Świętego Jana Pawła II, aby „zstąpił Duch i odnowił oblicze ziemi, tej ziemi”. To dzięki Wam do krwiobiegu narodowego przywrócone zostało słowo „niepodległość”. Nie socjalizm z ludzką twarzą, nie reforma istniejącego PRL, ale odzyskanie przez Polskę niepodległości. Dzięki Wam zostało ono przywrócone na usta, do serc i w dusze Polaków. Za to Wam dziękujemy! – powiedział minister Kasprzyk do zgromadzonych w Muzeum członków KPN.

 

Wydarzenie, które zakończył koncert barda polskiej prawicy Leszka Czajkowskiego, zostało zorganizowane przez Instytut Historyczny NN im. Andrzeja Ostoja-Owsianego we współpracy z Urzędem do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Pocztą Polską oraz Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Byłych Więźniów Politycznych PRL.

 

Konfederacja Polski Niepodległej – antykomunistyczna partia polityczna założona 1 września 1979 r. przez Leszka Moczulskiego. Znaczna część założycieli KPN wywodziła się z Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO). Bezpośrednim czynnikiem przyspieszającym utworzenie KPN był rozłam w Ruchu. Przygotowania do utworzenia partii trwały od początku 1979 roku. Utworzenie KPN zostało poprzedzone powołaniem przez nurt niepodległościowy kilku grup środowiskowych, określonych pod względem ideowo-programowym, które w dalszej kolejności miały zawrzeć porozumienie i występować pod wspólną nazwą nowej partii politycznej Konfederacji Polski Niepodległej. Najbliżsi współpracownicy Leszka Moczulskiego utworzyli kilka niewielkich organizacji: Ruch Porozumienia Polskich Socjalistów (1979, krakowskie środowisko ROPCiO), Związek Narodowy Katolików (1978, byli działacze PAX: Tadeusz Jandziszak, Tadeusz Stański, Romuald Szeremietiew), Lubelską Grupę Ludową (1978, Stanisław Franczak, Michał Niesyn) i Siedlecko-Podlaską Grupę Ludową (1977, Zygmunt Goławski, Jan Mizikowski). Kolejną grupę tworzyło środowisko skupione wokół pisma „Droga”. Na dzień proklamowania KPN wybrano 1 września 1979 r. – 40. rocznicę wybuchu II wojny światowej. Tego dnia środowiska wywodzące się z ROPCiO zorganizowały niezależną manifestację w Warszawie, podczas której ogłoszono komunikat o utworzeniu pierwszej niezależnej partii politycznej. Dokumentem założycielskim był Akt Konfederacji Polski Niepodległej, pod którym podpisało się 35 osób (w późniejszej wersji dokumentu 50 osób). Integralną częścią dokumentu była również deklaracja ideowa i tymczasowy statut, który miał obowiązywać do chwili zwołania w demokratycznym trybie pierwszego zjazdu KPN. W deklaracji ideowej zwracano uwagę na potrzebę działań zmierzających do odzyskania przez Polskę niepodległości, za podstawę zaś ustroju demokratycznego uważano niezbywalne prawa człowieka i obywatela, wzajemną tolerancję oraz poszanowanie praw innych ludzi.