Kartka z kalendarza

1812 – wojska polskie i francuskie, dowodzone przez Cesarza Napoleona I, zajęły Moskwę.

1940 – polskie dywizjony bombowe 301 i 303 zbombardowały niemiecką flotę inwazyjną w Boulogne. 

Kartka z kalendarza

1914 – 1. Pułk Piechoty Legionów wziął udział w trwających do 24 września 1914 r. walkach przeciwko korpusowi kawalerii rosyjskiej gen. Aleksandra Nowikowa na linii Nowy Korczyn–Opatowiec na lewym brzegu Wisły, nazwanych później „chrztem bojowym Legionów”. Oddziałami dowodził osobiście Józef Piłsudski, który opisał swe doświadczenia w pracy Moje pierwsze boje. 

1939 – najintensywniejsze w kampanii wrześniowej bombardowanie Warszawy przez lotnictwo niemieckie. 

Kartka z kalendarza

1918 – Komitet Narodowy Polski w Paryżu mianował gen. Józefa Hallera na funkcję Armii Polskiej we Francji.

1939 – Armia „Małopolska” wyruszyła spod Przemyśla w kierunku Lwowa. Pod Jaworowem wojska polskie rozbiły pułk SS „Germania”.

Kartka z kalendarza

1915 – I Brygada Legionów Polskich została przeniesiona na front wołyński, gdzie walczyła ponad rok.

1939 – agresja sowiecka na Polskę, która uniemożliwiła ostatecznie polską obronę w decydującej fazie wojny. W nocy z 17 na 18 września władze Polski przekroczyły granicę z Rumunią, aby kierować dalszą walką z najeźdźcami z terenu Francji. Działając wbrew wcześniejszym zobowiązaniom, władze rumuńskie internowały Prezydenta RP, rząd i naczelne dowództwo WP, uniemożliwiając im jakąkolwiek działalność.

1993 – w 54. rocznicę agresji sowieckiej, opuściły Polskę ostatnie oddziały Armii Czerwonej, stacjonujące tu od II wojny światowej. 

Kartka z kalendarza

1916 – pod Sitowiczami na Wołyniu zginął, próbując ratować rannego Adama Koca, Aleksander Mirza-Sulkiewicz, wybitny działacz niepodległościowy pochodzenia tatarskiego, jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego, sierżant I Brygady Legionów.

1920 – wojska polskie wyparły bolszewików z Tarnopola, Równego, Złoczewa, Białego Kamienia i Olesna.

1939 – bitwa Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej pod Tomaszowem Lubelskim. Polski okręt podwodny ORP „Orzeł” uciekł z portu w Tallinie, gdzie był internowany przez Estończyków. 

Kartka z kalendarza

1863 – w Warszawie miał miejsce nieudany zamach na rosyjskiego namiestnika Królestwa Polskiego gen. Fiodora Berga, zorganizowany przez naczelnika wojskowego Warszawy, członka Rządu Narodowego Powstania Styczniowego Ignacego Chmieleńskiego. W odwecie Rosjanie splądrowali Pałac Zamoyskich na Nowym Świecie, skąd przeprowadzona była próba zamachu bombowego, wyrzucając m.in. na bruk fortepian należący niegdyś do Fryderyka Chopina, co uwiecznił w przejmującym wierszu Cyprian Kamil Norwid.

1939 – zakończyły się walki o Kępę Oksywską. W bitwie nad Bzurą zginął w walce gen. Stanisław Grzmot–Skotnicki (ur. 13 stycznia 1894 r.), ułan patrolu „Beliny” w sierpniu 1914 r., kawalerzysta, m.in. dowódca Nowogródzkiej i Pomorskiej Brygady Kawalerii, najmłodszy generał WP. 

Kartka z kalendarza

1916 – Józef Piłsudski otrzymał od austriackich władz wojskowych dymisję z Legionów Polskich, które na mocy patentu cesarza Franciszka Józefa I miały zostać przekształcone w dwudywizyjny Polski Korpus Posiłkowy. Oficerowie i żołnierze I Brygady napisali w odezwie kolportowanej w szeregach Legionów: My żołnierze – nie politycy. Nie mieliśmy rządu, ale mieliśmy Komendanta Głównego. Ufamy mu bez granic. On jest dla nas uosobieniem sprawy polskiej. Człowiek ze stali, bez skazy i lęku, zapatrzony w jeden cel – odbudowę niepodległości Polski, dążący do niej z nieubłaganym uporem i zaciętością. (...) Dla niej tworzył z nas, bez środków materialnych, wojsko polskie. Dla niej stanął na czele wojska. Dla niej wydobył z siebie pierwszorzędne talenty wojskowe. Ducha swego niezłomnego przelewał w każdego z nas, kto się z nim zetknął. Kto z nas padł w boju, padł z wiarą, że ofiara jego krwi nie stracona dla Polski, póki Komendant Główny na czele wojska. Komendant wie, co robi.

1920 – ciężkimi walkami w okolicach Grodna rozpoczęła się, trwająca do 28 września, Bitwa nad Niemnem, która ostatecznie przesądziła o zwycięstwie Polski nad bolszewicką Rosją.

1924 – powołanie Korpusu Ochrony Pogranicza - elitarnej jednostki chroniącej wschodniej granicy Polski.

1939 – wojsko i ludność cywilna rozpoczęły bohaterską obronę Grodna wobec ofensywy Armii Czerwonej.

1939 – w Krakowie powołano Tajną Organizację Wojskową pod nazwą „Związek Orła Białego” (Organizacja Orła Białego), pod dowództwem płk. Kazimierza Pluty-Czachowskiego, która była konspiracyjną kontynuacją przedwojennego Związku Strzeleckiego. W czerwcu 1940 r. OOB podporządkowała się Związkowi Walki Zbrojnej.

1942 – powołano do życia Narodowe Siły Zbrojne (NSZ).